Մարտի 30-ին Գյումրիում տեղի ունեցած արտահերթ ընտրություններից հետո, ըստ էության հանրապետության երկրորդ քաղաքը կանգնած է քաղաքական ճգնաժամի առաջ: Ընտրության արդյունքներով հինգ քաղաքական ուժ է հաղթահարել անցողիկ շեմը, սակայն նրանցից որեւէ մեկը 50+ ձայն չի հավաքել, ինչը ենթադրում է, որ քաղաքային կառավարումը պետք է իրականացվի կոալիցիոն սկզբունքով: Ընդդիմադիր թեկնածուներ՝ Կարեն Սիմոնյանն ու Ռուբեն Մխիթարյանն արդեն իսկ հայտարարել են, որ պատրաստ են ապահովել ամենաշատ քվեներ հավաքած ընդդիմադիր Վարդան Ղուկասյանին քաղաքապետ ընտրելու հարցում, սակայն այդ ձայները բավարար չեն, որ Ղուկասյանը քաղաքապետ ընտրվի: Որոշիչ լինելու է «Մեր քաղաքը» դաշինքի ձայները: Մարտուն Գրիգորյանն այս ընթացքում միայն մեկ կարճ հայտարարություն է արել, որ ՔՊ-ն Գյումրիում քաղաքապետ չի ունենալու, դեռ չի նշանակում, որ նա ապահովելու է Ղուկասյանի ընտրվելը:
Մինչ ընդդիմադիր դաշտում այս ինտրիգն է պահպանվում, որոշակիորեն լռություն է պահպանում ՔՊ-ն: Ինչպես է պատկերացնում իշխող քաղաքական թիմը հետընտրական հանգուցալուծումը: Այս և այլ հարցերի շուրջ Irakanum.am-ը զրուցել է ԱԺ պատգամավոր Էմմա Պալյանի հետ:
ՔՊ-ն պարտվեց Գյումրիում, ինչո՞վ եք դա պայմանավորում, հաշվի առնելով այն հանգամանքը, որ ամբողջ քարոզարշավի ընթացքում, ինչպես առանձին ՔՊ-ականներ, այնպես էլ քաղաքապետի ձեր թեկնածուն պնդում էր, թե միանձյա ղեկավարելու է Գյումրին:
ՔՊ-ն Գյումրիում չի պարտվել, ես համաձայն չեմ ձեր այդ ձևակերպման հետ, որովհետև մեր կուսակցությունը ստացել է 17 հազարից ավելի գյումրեցի, և հետևաբար պարտություն ասվածի հետ ես ընդհանրապես համաձայն չեմ: Ինչ մնում է նրան, որ մենք չկարողացանք բացարձակ առաջատարը լինել, որը հնարավորություն կտար միանձնյա ստանձնելու Գյումրու ղեկավարումը, ես հարգում եմ մեր քաղաքացիների որոշումը, ինչպես հաջորդ օրը վարչապետը հայտարարեց, որ ցանկացած քաղաքացու ընտրություն մեզ համար օրենք է,և մենք չենք պարտվել, որովհետև Սարիկ Մինասյանի թիկունքին կանգնած է 17 հազարից ավել գյումրեցի:
Բայց դա բավարար չեղավ, որ Սարիկ Մինասյանը դառնա քաղաքապետ:
Քաղաքացու որոշմամբ մենք ունենցանք այնքան ձայն, որքան ունեցանք: Թե ինչ կլինի հետագայում չեմ կարող ասել, բայց ուզում եմ շեշտել, որ քարոզարշավի ժամանակ ես ինքս էլ բազմիցս մեր քաղաքացիներին հորդորում էինք, խնդրում էինք, որ ընտրատեղամաս գնալով պիտի հասկանաք, որ կան չորս ուժեր, որոնք իրենց ձայնը փոխանցելու են Վարդան Ղուկասյանին և մենք ինչպես միշտ ճիշտ դուրս եկանք, և այդ ամեն ինչը ապացուցվեց հենց ընտրության երկրորդ օրը:
Բայց դա այդքան էլ այդպես չէ, ամեն դեպքում Մարտուն Գրիգորյանը չի հայտարարել, որ միանալու է Վարդան Ղուկասյանին:
Մարտուն Գրիգորյանը հակառակի մասին է հայտարարել, որ «Քաղաքացիական պայմանագիրը» Գյումրիում քաղաքապետ չի ունենալու, բայց ընտրություններից առաջ հայտարարել է, որ պահելու է իր ձայները, չի տալու Վարդան Ղուկասյանին, և ես լիահույս եմ, որ երկար լռությունը պարոն Գրիգորյանի հենց դրանով է պայմանավորված, և նա քաջ գիտակցում է, եթե նման քայլի գնա, դրանով իսկ վտանգի տակ կդնի Գյումրու ապագան, որովհետև այն մարդուն, ում իրենք ցանկանում են քաղաքապետ դարձնել, չի կարող զարգացնել Գյումրին, նպաստել քաղաքի զարգացմանը: Հակառակը տարիներ շարունակ այդ մարդը ղեկավարել է, և քաղաքացիները տեսել են, թե ինչ վարքեր ու բարքեր են տիրել այդ ժամանակ:
Այդ դեպքում կրկին չի առաջանա՞ քաղաքական ճգնաժամ, և ինչպես եք պատկերացնում խնդրի լուծումը:
Իմ անձնական դիրքորոշումն այն է, որ եթե Մարտուն Գրիգորյանը վերջնական որոշում կայացնի, ապա դրանից հետո պետք է հասկանանք, թե ինչ լուծումներ կան՝ օրենքի տառին համապատասխան, չգիտեմ, միգուցե նոր ընտրություններ, բայց քանի, որ հստակություն չկա չեմ կարող ասել:
Հաշվի առնելով Մարտուն Գրիգորյանի հայտարարությունը, որ ՔՊ-ն Գյումրիում քաղաքապետ չի ունենալու, հաշվի առնելով ՔՊ-ի այն հայտարարությունները, որ նա իր ձայները չպետք է տա Վարդան Ղուկասյանին, ձեր ասած պատճառներից ելնելով, սա ինքնին ենթադրում է, որ բացի նոր ընտրություններից կա մեկ այլ լուծում, որ Մարտուն Գրիգորյանը դառնա քաղաքապետ: ՔՊ-ն նման քննարկում իրականացնո՞ւմ է:
Ես որեւէ նման քննարկման մասնակից չեմ եղել: Բայց, որպես գյումրեցի ասեմ, որ ՔՊ-ն 17 հազարից ավելի ձայն է ստացել, և ես կարծում եմ, որ բացարձակ տրամաբանական չէ, որ երեք անգամ քիչ ձայն հավաքած ուժին տրվի մեր քվեները: Կրկնում եմ, դա իմ անձնական տեսակետն է, բայց զարգացումները կլինեն՝ կտեսնենք, բայց մեր ստացած քվեները պիտի ծառայեցնենք հանուն Գյումրու:
Ձեր անձնական տեսակետով, ավելի լավ է Մարտուն Գրիգորյանը լինի քաղաքապետ, թե՞ Վարդան Ղուկասյանը:
Շատ բարդ հարց եք տալիս: Ինձ համար ավելի լավ է, որ Գյումրու քաղաքապետ լինի Սարիկ Մինասյանը, քանի, որ միայն այդ ժամանակ քաղաքը կլինի վստահելի ձեռքերում:
