Ռեբեկա Մարտիրոսյանը գրում է․
Վերջերս կառավարության նիստում քննարկված հանրային կրթության և գիտության մասին օրենագծում տեղ են գտել ոչ պատշաճ և անհիմն բարեփոխումներ ՝ որոնք արժանացել են գիտական ոլորտի ներկայացուցիչների դժգոհության։ Այդ օրենքի նախագիծը ըստ իս նպատակ է հետապնդում ՝
Ակադեմիական քաղաքի գաղափարը օրենքի մակարդակում ամրագրել ու ԲՈՒՀ-երին խոշորացման տանել,ԲՈւՀ-ական համակարգը քաղաքական իշխանությունից ավելի շատ կախման մեջ դնել,Գիտությունների ազգային ակադեմիայի կազմակերպությունների փոխանցել ԲՈւՀ-երի կամ նախարարության կառավարմանը,ԲՈւՀ-երի կառավարման մարմիններում իշխանական թևի գործիչների նշանակում ՝ կառավարության վերահսկողության համար,Ուսանողական, դասախոսական և շրջանավարտների համայնքների իրավունքների սահմանափակում՝ խառնվելու ԲՈւՀ-ի ներքին գործընթացներին,ԲՈւՀ-երի առաքելություններից դուրս մղում ազգային արժեքները՝ դրա փոխարեն համամարդկային արժեքների ձևակերպում,Էթիկայի կոմիտեի գործառույթների աղավաղում,Ուսխորհրդի լուծարման ավելի հեշտ ընթացակարգ, որը ցանկության դեպքում ի կատար կարող է ածել Հոգեբարձուների խորհրդի կազմը,Սահմանադրական նորմերի խախտման ճանապարհով հոգեբարձուների խորհրդի անդաշների նշանակում ԿԳՄՍՆ-ի կողմից ( 6 անդամ ԿԳՄՍՆ, 5 անդամ ԲՈւՀ-ը)Ամբողջ կազմի հաստատումը ՀՀ վարչապետի կողմից,Գիտական կոչումների աստիճանակարգման աղավաղում,Անվճար համակարգում ընդունվող և սովորող ուսանողների մոտիվացիայի ոչնչացում ՝ կրթաթոշակից ( 5 հազարական դրամներից ) զրկումՔաղաքական ընդիմադիր դասախոսների և գիտաշխատողների հեռացում ԲՈւՀ-ական համակարգից
