1999 թվականին ծնված Ալեն Մարգարյանը Արցախի դեմ ադրբեջանաթուրքական ագրեսիային դիմակայելու ընթացքում զոհված զինծառայողներից մեկն է։ Հետաքրքրասեր տղան տիրապետում էր 4 լեզվի ու հասցրել էր լինել աշխարհի 21 երկրի տասնյակ քաղաքներում․ Փարիզից մինչև Վենետիկ, Ստոկհոլմ, Կահիրե, Նյու-Յորք, Ալենը մոտիկից ծանոթացել էր իր գրքերում կարդացած համաշխարհային պատմությանը:
Մարգարյան Ալենն ընդունվել էր Բոստոնի համալսարան, բայց նախընտրել մինչ ուսման մեկնելը զինվորական պարտքը կատարել հայրենիքի առաջ: Ինչպես նշում են հարազատները՝ բուժզննում անցնելիս թաքցրել էր առողջական խնդիրներն ու մեկուկես ամիս առաջ զորակոչվել բանակ:
Սեպտեմբերի 30-ին նորակոչիկներին տեղեկացրել են, որ դիրքերում գտնվող զինվորներին հարկավոր է զենք և սնունդ հասցնել: Ալենն առաջիններից է եղել, ով շտապել է օգնության, բայց թշնամու անօդաչուի հարվածի հետևանքով զոհվել։
Ընկերներն ասում են՝ մարդ-նվագախումբ խոսքը Ալեն Մարգարյանի մասին էր․ երգում էր, նվագում, պրոֆեսիոնալ պարով զբաղվում, հեքիաթներ գրում, իսկ մասնագիտությամբ ռեժիսոր էր՝ ԵՊՄՀ-ում ստացել էր բակալավրի աստիճան:
Նա դասավանդում էր նաև Թումոյում ու նպատակ էր դրել կրթության նախարար դառնալ, որ փոխեր իրեն դուր չեկած կրթական մեթոդները: Մայրը պնդում է. «Երևի տիեզերքն ինձ նախանձեց, Ալենը տիեզերքից խորն էր ու լուսավոր, նախանձեց ու տարավ ինձնից»:
